.::Forum.Portal24h.pl::.

Główna różnica pomiędzy "plusami" a "minusami" dotyczy struktury, a dokładniej: stopnia pofalowania ścieżki prowadzącej, która służy do modulacji fazy odbitej wiązki lasera. W pierwszym wypadku mamy do czynienia ze zmianami amplitudy o częstotliwości, która wynosi 817,4 kHz. Umożliwia to zakodowanie dużej ilości informacji, m.in. o położeniu (adresie) każdego sektora lub danych dotyczących strategii zapisu na konkretnym nośniku. Dla "minusów" pofalowanie ścieżki prowadzącej jest znacznie mniejsze - 140,6 kHz, co ogranicza ilość zapisanych w ten sposób bitów. W związku z tym do poprawnej identyfikacji potrzebne są dodatkowe informacje zawarte w tzw. pre-pitach, które umieszcza się w nieużywanej przestrzeni nośnika. Ograniczenie takie pozwala na adresowanie wyłącznie całych bloków, co uniemożliwia korzystanie m.in. z technologii Mount Rainier. Na podstawie powyższych informacji mogę zaryzykować twierdzenie, że płyty sygnowane "plusem" mają niewielką przewagę nad "minusami". Potwierdzeniem tej teorii jest zdecydowanie szybszy rozwój zarówno nagrywarek, jak i samych nośników zgodnych ze standardem DVD+R. Dowodzą tego również wyniki testów. Po pierwsze, czas potrzebny na nagranie płyty "plusowej" jest zauważalnie krótszy. Po drugie, zakończone niepomyślnie próby nagrywania na testowanych nagrywarkach dotyczyły wyłącznie nośników "minusowych" - zarówno płyt DVD-R, jak i DVD-RW.

http://pl.wikipedia.org/wiki/DVD%2BR

http://pl.wikipedia.org/wiki/DVD-R

Lucas McFly pisze:mozna zminic im bitseting (plyta może byc widoczna jako DVD-R lub DVD-ROM) przez co niektore starsze napedy nie oblsuguja ce nosniokow + beda je czytaly.