.::Forum.Portal24h.pl::.

W tym temacie chciałbym aby użytkownicy forum wypowiadali się i przybliżali stare gry.
Jak wiemy nie od dziś, gry powstawały na różnego rodzaju sprzętach poprzez automaty, komputery czy konsole.
Zachęcam tu do działalności też tych dojrzalszych forumowiczów aby pokazywali screeny i
krótkie opisy gier, w które niegdyś grali na swoich sprzętach. Oczywiście wypowiadać się tu może każdy z nas, bo dla każdego może być tą „starą grą” coś innego, coś co z sentymentem powraca w naszych głowach. Ja w swojej osobie postaram się też co jakiś czas przybliżać gry z mojego dzieciństwa z takich komputerów jak ATARI, Commodore czy Amiga.
Prosił bym jedynie o przedstawianie gier, które wywarły na nas dobre wrażenie, bo niechciał bym aby powstał tu śmietnik w stylu tysiące gier o któryś kiedyś gdzieś słyszałem to je powpisuje. Jeśli możecie przedstawiajcie tu opisy gier, w które osobiście graliście i które naprawdę wam się podobały.
Pozdrawiam

Jako pierwszą prezentuje grę „Cannon Fodder” – armatnie mięso.

Cannon Fodder to wojenna gra komputerowa stworzona przez Sensible Software, będąca połączeniem gry zręcznościowej z elementami RTS.
Gra toczy się na planszy nie podzielonej na pola, celem jest militarna eksterminacja przeciwników.
Gra pierwotnie powstała na Amigę, lecz później została przeniesiona na inne popularne wówczas platformy. Wydano jedynie dwie gry z tej serii, mimo że gra cieszyła się dużym powodzeniem. Żołnierze zostali ukazani jako zaledwie mięso armatnie (angielski tytuł gry).
Seria Cannon Fodder bardzo humorystycznie przedstawia obraz wojny. Ekran przed misją ukazuje wzgórze obsiane grobami żołnierzy poległych w akcji, a przed nim kolejkę ochotników do wojska. (oni wkrótce wylądują na tym cmentarzu). Na górze znajduje się sportowy licznik (na początku wskazuje 0:0), z biegiem czasu okazuje się, że nie zlicza on goli, lecz poległych żołnierzy po przeciwnych stronach. To sugerowało, że wojna to taki sport, prowadzony jedynie dla rozrywki.
Pierwsza część zaczynała się napisem "Wojna jeszcze nigdy nie była tak fajna" ("War has never been so much fun"), a druga - "Dotychczas wojna była tak fajna tylko raz" (War has only been this fun once before)". Pierwsza część jest powszechnie ceniona jako klasyka gier komputerowych (szczególnie oryginalna amigowa wersja). Duże uznanie zdobyła także humorystyczna piosenka tytułowa z tekstem "War has never been so much fun, go to your brother and kill him with your gun". .(Ta sama piosenka jest w wersji na Atari ST, niestety jakość gry jest gorsza).
Gracze skarżyli się że "dwójka" ma zbyt wysoki poziom trudności i traci przez to grywalność.
Gra się o wiele łatwiej, gdy gracz używa myszki niż gamepada (np. na Megadrive).
Gra doczekała się wersji na telefony komórkowe.

Jak dla mnie osobiście gra była i jest rewelacyjna. Sam grałem w nią i przechodziłem na komputerze Amiga 600, zajmowała ona dwie lub trzy dyskietki. Ile godzin przy niej spędziłem, nawet nie potrafił bym zliczyć ale o wiele więcej niż przy nie jednej grze która zajmuje obecnie 4GB. Cechowała ją ogromna grywalność i rozmaitość plansz na której rozgrywała się prawdziwa jatka. Gra stała się kultowa dla wszystkich Amigowców zaraz po jej premierze. Myślę że można ją i teraz ściągnąć w wersji Free, jeśli znajdę to podam link.



Prezentuje dwa filmiki z gry.

Film z piosenki. To był dla nas szok że w grze może być piosenka, niestety kiedyś tego nie było, głosów itd, w grach przygodowych były tylko dymki, a tu taka piosenka.

Film z gry.

[ostrzezenie]mod[/ostrzezenie]

Heart of Darkness

Heart of Darkness to platformowa gra akcji zawierająca w sobie elementy logiczne. Gracze wcielają się w postać małego chłopca o imieniu Andy, którego najwierniejszym przyjacielem jest pies Whiski, a największym wrogiem szkolny nauczyciel. Pewnego dnia jego pies zostaje porwany przez tajemnicze siły ciemności pochodzące z obcej planety. W obliczu tego faktu Andy udaje się w podróż, celem której jest odnalezienie swojego najlepszego przyjaciela. Czeka go wciągająca przygoda pełna zajmujących poziomów, demonów i innych dziwacznych oraz tajemniczych przeciwności losu.
- Niemal nieograniczone możliwości ruchowe naszego bohatera, Andy może się wspinać, kręcić, biegać, pływać, itp.
- Osiem wielkich urozmaiconych poziomów, pełnych przeciwników, zagadek i układanek.
- Ponad 30 minut ładnych animowanych przerywników.
- Kilka odmiennych dróg prowadzących do przejścia każdego poziomu.
- Bardzo starannie wykonana oprawa wizualna, ponad 2000 klatek animacji głównego bohatera, cienie oraz inne efekty graficzne.
- Ciekawa i pełna humoru linia fabularna.
- Muzyka stworzona przez Bruce’a Broughton’a i nagrana przez autentyczną orkiestrę symfoniczną.

Gra mnie oczarowała swoją złożonością,fabułą i grafiką jak na tamte lata bardzo dobrą:



Mogę śmiało polecić tę grę każdemu kto lubi platformówki i łamigłówki

Tank 1990
W zasadzie nie ma co za bardzo opisywać, fabuły brak, muzyki brak... jedynie zgrzyt gąsienic i grywalność! Ciorałem w to z tatą i sąsiadem za małolata, niezapomniane chwile "jedź po flintę! (pistolet - przyp. m_p)", "chroń k.... orzełka, gdzieś tam pojechał!"
Jakby ktoś chciał opis Contra
Co tu dużo gadać, klasyka sama w sobie. Ten sam sąsiad, te same emocje
Pełniejszy opis Soldier of Fortune
Jedyna strzelanka offline jak do tej pory, do której wracałem kilkakrotnie. Dwa słowa: "System GHUL".
opis Mesjasz
W sumie to nie za wiele mam do powiedzenia. Po prostu spodobał mi się główny bohater i jego zdolność wcielania się w inne postaci.
opis
Wg mnie gra zasługuje na 8. Aczkolwiek grałem w to dekady temu.

Starlancer
Uwielbiam pilotowanie kosmicznych pojazdów i robienie jednej, wielkiej kosmicznej rozpie.... zniszczenia
Opis
[http://www.gry-online.pl/S016.asp?ID=252]

Akimbo - kung fu hero
w zasadzie gra bez polotu, ale jest to pierwsza gra, jaką dostałem w prezencie (i tak naprawdę to chyba jedyna, a w każdym razie jedyna od mamy ). Bardzo podobało mi się, gdy podczas zadawaniu ciosu Akimbo krzyczał "chuja". Teraz się dowiedziałem, że to polska gra...
opis
Jak sobie coś przypomnę, to dopiszę

Przy okazji Starlancer przypomniała mi się gra Bang! Gunship Elite, do której nawet wieeeeki temu kończyłem spolszczenie i właściwie nie dokończyłem go Mario (NES)
Kto wie co dzieje się po przejściu wszystkich plansz tej gry?

Giana Sisters (C64)
Rewelacyjna kopia Mario, wielu nawet uważa że przewyższa pierwowzór

Ja kiedyś przeszedłem Mario, ale tylko raz i to fuksem. Zawsze brakowało mi czasu w tym ostatnim poziomie. Błądziłem jak dziecko we mgle.
A tu filmik, jak przejść mario w 5 minut

mad_prince, ten filmik to nie fake? Bo koleś przeskakuje normalnie przez te rośliny w kominach kiedy one wystają i nic mu nie jest. Tak samo przepływa przez kręcące się kule ognia w wodzie, dotknęły go one i też Mario nic się nie stało.

wg mnie to ma po prostu obcykane i jest na styk. Z resztą tak naprawdę to wcale nie chodzi tu o unikanie roślinek czy ogni, a raczej o dobór odpowiedniej rury do wejścia

Ja nie zapomnę starych dobrych falloutów aż się płakać chce jak pomyśle co zrobili z tą grą . Pierwszy raz w to grałem mając jakieś 14 lat ? Może mniej i to było coś magicznego każda decyzja miała znaczenie wszystko miała jakąś głębię i sens. Do teraz pamiętam jak można było kupić pług babce żeby mogła uprawiać ziemię bo ja okradli. Ehh to był klimat teraz nawet wastland 2 to nie to samo nie ma power armoura , nie ma ghuli, nie ma mutantów. A fallout od bethesdy to jakaś kpina kompletna.


Łezka w oku się pojawia ;(

W sumie nie jestem taki stary ale pamiętam jak starcraft 1 wyszła, jak się godzinami grało. Może przez kilka miesięcy się nie wychodziło pograć w piłkę tylko w starcrafta. Piękna gra, do tej pory w nią gram. Bardziej się mi podoba niż nowy starcraft, pomimo super nowej grafiki.

Nie wiecie co jest po przejściu Mario
Zaczyna się od poczatku gra tylko zamiast "sów" (jak ja to nazywam) są "pancerniaki", więc poziom wzrasta